به‌منظور مطالعه اثرات سطوح مختلف دو نوع تفاله زیتون با و بدون مکمل آنزیمی بر عملکرد، فراسنجه‌های خونی، سیستم ایمنی و خصوصیات لاشه جوجه‌های گوشتی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل 2×2×2 شامل دو سطح مکمل آنزیمی ناتوزیم پی50 (0 و 005/0 درصد)، دو سطح تفاله زیتون (پنج و ده درصد) و دو نوع تفاله زیتون (تفاله زیتون معمولی و تفاله زیتون کم‌هسته) با هشت تیمار، سه تکرار در هر تیمار و ده قطعه جوجه گوشتی نر یک‌روزه سویه راس 308 در هر تکرار، در دوره آزمایشی 42 روزه انجام گردید. همچنین در این مطالعه دو تیمار شاهد (جیره پایه با و بدون آنزیم) نیز به‌همان ترتیب (سه تکرار و هر تکرار شامل ده قطعه جوجه از همان جنس و سویه)، به‌همراه هشت تیمار فوق مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج به‌دست آمده، مکمل آنزیمی استفاده شده تأثیر معنی‌داری بر کلیه صفات مورد

به‌منظور مطالعه اثرات سطوح مختلف دو نوع تفاله زیتون با و بدون مکمل آنزیمی بر عملکرد، فراسنجه‌های خونی، سیستم ایمنی و خصوصیات لاشه جوجه‌های گوشتی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل 2×2×2 شامل دو سطح مکمل آنزیمی ناتوزیم پی50 (0 و 005/0 درصد)، دو سطح تفاله زیتون (پنج و ده درصد) و دو نوع تفاله زیتون (تفاله زیتون معمولی و تفاله زیتون کم‌هسته) با هشت تیمار، سه تکرار در هر تیمار و ده قطعه جوجه گوشتی نر یک‌روزه سویه راس 308 در هر تکرار، در دوره آزمایشی 42 روزه انجام گردید. همچنین در این مطالعه دو تیمار شاهد (جیره پایه با و بدون آنزیم) نیز به‌همان ترتیب (سه تکرار و هر تکرار شامل ده قطعه جوجه از همان جنس و سویه)، به‌همراه هشت تیمار فوق مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج به‌دست آمده، مکمل آنزیمی استفاده شده تأثیر معنی‌داری بر کلیه صفات مورد مطالعه نداشت (05/0<P). افزایش سطح تفاله زیتون نیز بر روی عملکرد جوجه‌های گوشتی تأثیر معنی‌داری نداشت (05/0<P)، امّا باعث افزایش هزینه خوراک وکاهش درصد لاشه خالص و درصد وزن نسبی ران‌ها و گردن جوجه‌های گوشتی گردید (05/0≥P). از تأثیرات دیگر افزایش سطح تفاله زیتون می‌توان به افزایش درصد وزن نسبی و طول ژژنوم و کاهش طول و قطر ایلئوم اشاره نمود (05/0≥P). هر دو نوع تفاله زیتون مورد استفاده در آزمایش، در مقدار مصرف خوراک جوجه‌های گوشتی در دوره‌های پرورش و کل دوره، تأثیر معنی‌داری نداشتند (05/0<P). ولی تفاله زیتون کم‌هسته در دوره پایانی منجر ‌به افزایش ضریب تبدیل خوراک، انرژی و پروتئین نسبت به تفاله زیتون معمولی گردید (05/0≥P)، همین روند به‌همراه نزول افزایش وزن در دوره آغازین و کل دوره نیز وجود داشت (05/0≥P). کاهش شاخص تولید و وزن نهایی جوجه‌های گوشتی به‌همراه افزایش تری‌گلیسیرید و لیپوپروتئین با تراکم بسیار کم (VLDL) خون را می‌توان از دیگر اثرات مهم تفاله زیتون کم‌هسته در مقایسه با تفاله زیتون معمولی نام برد (05/0≥P). تفاله زیتون کم‌هسته نسبت به تفاله زیتون معمولی اثراتی را نیز بر روی خصوصیات لاشه جوجه‌های گوشتی داشت که شامل افزایش درصد وزن نسبی سینه و کاهش وزن، درصد وزن نسبی و طول ژژنوم، و طول روده کور چپ بود (05/0≥P). مقایسه اثرات دو نوع تفاله زیتون بر عملکرد جوجه‌های گوشتی نشان داد کم‌هسته نمودن تفاله زیتون نه‌تنها موجب بهبود عملکرد جوجه‌های گوشتی نشد، بلکه باعث کاهش عملکرد نیز گردید (05/0≥P). در بین تیمارها، تیمار شاهد بدون آنزیم و به‌دنبال آن تیمار حاوی پنج درصد تفاله زیتون معمولی و بدون آنزیم با بیشترین بازده و کمترین هزینه خوراک به‌ازای یک کیلوگرم وزن زنده نسبت به سایر تیمارها برتری داشتند (05/0<P)، امّا جیره پنج درصد تفاله زیتون معمولی و بدون آنزیم به‌دلیل استفاده بهینه از منابع خوراک داخل کشور در جایگزینی با دانه ذرت خارجی و کاهش واردات آن، اولویت دارد. به‌طورکلی نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که از هر دو نوع تفاله زیتون می‌توان تا ده درصد در جیره جوجه‌های گوشتی بدون هیچ اثر منفی بر روی عملکرد پرنده استفاده نمود.

کلمات کلیدی: تفاله زیتون، جوجه‌های گوشتی، عملکرد، فراسنجه‌های خونی، مکمل آنزیمی.

پایان نامه

 مطالعه نداشت (05/0<P). افزایش سطح تفاله زیتون نیز بر روی عملکرد جوجه‌های گوشتی تأثیر معنی‌داری نداشت (05/0<P)، امّا باعث افزایش هزینه خوراک وکاهش درصد لاشه خالص و درصد وزن نسبی ران‌ها و گردن جوجه‌های گوشتی گردید (05/0≥P). از تأثیرات دیگر افزایش سطح تفاله زیتون می‌توان به افزایش درصد وزن نسبی و طول ژژنوم و کاهش طول و قطر ایلئوم اشاره نمود (05/0≥P). هر دو نوع تفاله زیتون مورد استفاده در آزمایش، در مقدار مصرف خوراک جوجه‌های گوشتی در دوره‌های پرورش و کل دوره، تأثیر معنی‌داری نداشتند (05/0<P). ولی تفاله زیتون کم‌هسته در دوره پایانی منجر ‌به افزایش ضریب تبدیل خوراک، انرژی و پروتئین نسبت به تفاله زیتون معمولی گردید (05/0≥P)، همین روند به‌همراه نزول افزایش وزن در دوره آغازین و کل دوره نیز وجود داشت (05/0≥P). کاهش شاخص تولید و وزن نهایی جوجه‌های گوشتی به‌همراه افزایش تری‌گلیسیرید و لیپوپروتئین با تراکم بسیار کم (VLDL) خون را می‌توان از دیگر اثرات مهم تفاله زیتون کم‌هسته در مقایسه با تفاله زیتون معمولی نام برد (05/0≥P). تفاله زیتون کم‌هسته نسبت به تفاله زیتون معمولی اثراتی را نیز بر روی خصوصیات لاشه جوجه‌های گوشتی داشت که شامل افزایش درصد وزن نسبی سینه و کاهش وزن، درصد وزن نسبی و طول ژژنوم، و طول روده کور چپ بود (05/0≥P). مقایسه اثرات دو نوع تفاله زیتون بر عملکرد جوجه‌های گوشتی نشان داد کم‌هسته نمودن تفاله زیتون نه‌تنها موجب بهبود عملکرد جوجه‌های گوشتی نشد، بلکه باعث کاهش عملکرد نیز گردید (05/0≥P). در بین تیمارها، تیمار شاهد بدون آنزیم و به‌دنبال آن تیمار حاوی پنج درصد تفاله زیتون معمولی و بدون آنزیم با بیشترین بازده و کمترین هزینه خوراک به‌ازای یک کیلوگرم وزن زنده نسبت به سایر تیمارها برتری داشتند (05/0<P)، امّا جیره پنج درصد تفاله زیتون معمولی و بدون آنزیم به‌دلیل استفاده بهینه از منابع خوراک داخل کشور در جایگزینی با دانه ذرت خارجی و کاهش واردات آن، اولویت دارد. به‌طورکلی نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که از هر دو نوع تفاله زیتون می‌توان تا ده درصد در جیره جوجه‌های گوشتی بدون هیچ اثر منفی بر روی عملکرد پرنده استفاده نمود.

کلمات کلیدی: تفاله زیتون، جوجه‌های گوشتی، عملکرد، فراسنجه‌های خونی، مکمل آنزیمی.

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...