دانلود فایل پایان نامه و مقاله آماده در مورد اثر استفاده از سبوس برنج غنی‌سازی شده با پساب ماهی

پروتئین حیوانی در تأمین نیازهای غذایی انسان نقش به‌سزائی دارد و در حال حاضر در کشور ما، کمبود و فقر پروتئین حیوانی وجود دارد. در ایران جهت تأمین پروتئین حیوانی در تغذیه انسان، از گوشت قرمز، شیر، گوشت سفید و تخم مرغ استفاده می‌شود. افزایش میزان تولید گوشت قرمز و شیر در کوتاه مدت با توجه به طولانی بودن روند تولید و محدودیت مراتع کشور، به آسانی امکان پذیر نیست. علاوه بر این امروزه افزایش مصرف پروتئین‌های گیاهی توسط مردم با شکست مواجه شده است. علت این امر مصرف انرژی بیشتر در حین فرآوری آنهاست که در ابتدا برای محصولات دامی مطرح بود. تولید ترکیبات سنتتیک مشابه گوشت نیز با مصرف انرژی زیادی همراه است و تولید محدود آنها از جنبه اقتصادی و همچنین از نظر پذیرش آنها توسط مصرف کنندگان نیز با مشکلاتی همراه بوده است. گوشت مرغ، ارزانترین نوع گوشت در اکثر کشورهاست که بدون شک، مهمترین دلیل موفقیت این صنعت در سراسر جهان است. این برتری در رقابت، اساساً به دلیل بهبود مستمر راندمان تولید و پذیرش ایده ها و خلاقیتهای جدید توسط تولیدکنندگان و تشکیلات کشاورزی است (گلیان و سالار معینی، 1383).

از راهکارهای توفیق در صنعت پرورش طیور، تغذیه مناسب است و تغذیه مناسب از جهات مختلف مورد توجه بوده، از جمله میتوان به ارتباط تغذیه با سرعت رشد و ارتقاء سیستم ایمنی اشاره نمود. در این راستا شرایط تغذیهای، اعمال ایمونولوژی و پاسخ به عوامل عفونی را در میزبان تحت تأثیر قرار میدهد و برعکس، بیماریهای عفونی حاد یا مزمن نیز اثر زیانباری بر شرایط تغذیهای خواهد گذاشت. در مورد کنترل، پیشگیری مهمتر از درمان است زیرا اولاً درمان در جایگاههای بزرگ مشکل بوده و ثانیاً هزینه های آن زیاد است. در حالیکه پیشگیری بیماریها آسانتر و هزینه آن کمتر است. از این رو باید تدابیری اتخاذ نمود که به جای درمان، مسئله پیشگیری از بیماریها را مدنظر قرار داد. برای پیشگیری از بروز بیماریها و بالا بردن مقاومت، روشهای متعددی وجود دارد از جمله واکسیناسیون، استفاده از آنتی بیوتیکها و غیره که هر یک از این روشها علیرغم ارتقاء عملکرد سیستم ایمنی معایبی مانند ایجاد مقاومت میکروارگانیسمها نسبت به آنتی‌بیوتیکها دارند و مدت زمان مصرف آنتی بیوتیکها و فاصله آخرین مرحله استفاده از آنها تا زمانی که جوجه‌های گوشتی به کشتارگاه منتقل میشوند، میبایست مورد بررسی قرار گیرد و حتی در صورت رعایت همه موارد، احتمال بروز عوارض جانبی ناشی از باقی ماندن این مواد در لاشه و در بدن افرادی که از این محصولات خصوصاً به مقدار زیاد در رژیم غذایی خود استفاده می کنند، وجود دارد. در نتیجه نگرانیهای ناشی از اثرات نامطلوب مصرف زیاد آنتی‌بیوتیک‌ها در تغذیه طیور گوشتی روز به روز در حال گسترش است (جیل و همکاران، 1997).

بر طبق مطالعات انجام شده استفاده از سبوس داخلی برنج به میزان 50 گرم در کیلوگرم جیره طیور، سبب بهبود ضریب تبدیل غذایی در جوجه‌های گوشتی تا سن 21 روزگی میگردد (دین[2] و همکاران، 1979). همچنین استفاده از سبوس داخلی برنج در جیره غذایی تا مقدار 40 درصد هیچ تغییری در ضریب تبدیل غذایی ایجاد نمی‌کند (وارن [3]و فارل[4]، 1990). هرچند میزان زیاد سبوس برنج می‌تواند عامل کاهش مصرف خوراک باشد ولی به نظر نمی‌رسد اثر یک خوراک مؤثرتر از عامل مواد مغذی باشد (کاریون[5] و لوپز [6]، 1989). جایگزینی سبوس برنج به جای بخشی از ذرت منجر به 30 درصد کاهش در افزایش وزن نهایی شده و بخار دادن یا اتوکلاو کردن سبوس داخلی برنج منجر به کاهش تفاوت و ارتقاء وزن جوجه های تغذیه شده با سبوس گردید (کراتزر[7] و همکاران، 1974). کوپایی ملک و همکاران(1389) گزارش کردند که آزمایش روی سطوح مختلف سبوس داخلی برنج نشان می‌دهد که سطح 10 درصد سبوس داخلی برنج از بین سطوح 10، 20، 30 و 40 درصد می‌تواند به دلیل دارا بودن بالاترین میزان وزن زنده، بهترین سطح جایگزین سبوس داخلی برنج برای بخشی از ذرت پیشنهاد گردد و با توجه به عدم وجود اختلاف معنی‌دار بین هزینه خوراک تیمارها سبوس 10 درصد می‌تواند از لحاظ اقتصادی در کاهش هزینه تمام شده خوراک مؤثر باشد. سبوس برنج یک فرآورده فرعی صنعت آردسازی برنج است و از نظر تیامین فقیر است. این ماده خوراکی می‌تواند در یک جیره متعادل تا حد 20 درصد به کار رود (شیوازاد و صیداوی، 1389).

قرار داد. برای پیشگیری از بروز بیماریها و بالا بردن مقاومت، روشهای متعددی وجود دارد از جمله واکسیناسیون، استفاده از آنتی بیوتیکها و غیره که هر یک از این روشها علیرغم ارتقاء عملکرد سیستم ایمنی معایبی مانند ایجاد مقاومت میکروارگانیسمها نسبت به آنتی‌بیوتیکها دارند و مدت زمان مصرف آنتی بیوتیکها و فاصله آخرین مرحله استفاده از آنها تا زمانی که جوجه‌های گوشتی به کشتارگاه منتقل میشوند، میبایست مورد بررسی قرار گیرد و حتی در صورت رعایت همه موارد، احتمال بروز عوارض جانبی ناشی از باقی ماندن این مواد در لاشه و در بدن افرادی که از این محصولات خصوصاً به مقدار زیاد در رژیم غذایی خود استفاده می کنند، وجود دارد. در نتیجه نگرانیهای ناشی از اثرات نامطلوب مصرف زیاد آنتی‌بیوتیک‌ها در تغذیه طیور گوشتی روز به روز در حال گسترش است (جیل و همکاران، 1997).

موضوعات: بدون موضوع لینک ثابت

فرم در حال بارگذاری ...

فید نظر برای این مطلب